Kitin Kitin, en önemli polisakkaritlerden biridir. Polisakkaritler, birleşik olmayan monosakkaritlerin glikozit bağı ile birleşmesiyle oluşan kimyasal maddelerdir. Kitin, ciddi anlamda dayanıklı ve sert bir yapıdadır. Bu karbonhidrat türü, genellikle bütün böcekler ve eklembacaklılar tarafından dış iskeletin oluşturulmasında kullanılır. Böcekler, dünyanın her yerinde yaşamaktadır. Çöller, yağmur ormanları, sıcak su kaynakları, buzullar, kozalaklar, kutup bölgeleri ve tohumlar; bunların tümü böceklerin yaşadıkları yerlerin yalnızca bir bölümünü oluşturmaktadır. Çoğunlukla karada yaşayan bu küçük mucizevi canlılar, olağanüstü yapıları ile dünyanın her yerine yayılmıştır. Böcekleri, dış etkenlerden ve tehlikelerden koruyan en önemli özelliklerinden biri, adeta zırh gibi kaplayan kitindir. Böcekler büyüme dönemlerinde kitin kabukları aynı oranda gelişmediği için, özellikle gelişme dönemlerinde bazı böcekler deri değiştirmek zorunda kalırlar. Bu işlem aşama aşama gerçekleşir. Vücutlarının boyutları değiştikçe kabukları da değişmektedir. Yaşamları boyunca 30 kez kabuk değiştiren böcek türleri bulunmaktadır. Kitin elastik ve sağlam bir madde olduğu için cerrahi ip olarak da kullanılmaktadır. Yaralar iyileşirken kitin zamanla ayrışarak uzaklaşır. Böceklerin vücutlarının dış yüzeyleri, kitinden oluşan bir dış iskelet ile kaplanır. Sert bir yapı olan kitin, bu dış iskelete sağlamlık sağlar ve böcekleri dış etkenlerden ve tehlikelerden korur. Kitinin en muazzam özelliği, böcekler için demirden yapılmış bir zırh gibi koruyucu olmasıdır. Kanatlar, soluk boruları, antenler ya da tüyler kitin içerebilmektedir. Özellikle böcek kanatlarının kenarları, kitin sayesinde keskin bir bıçak gibidir. Kitin molekülü, beta 1,4 bağıyla bağlıdır. İki asetilglikozamin biriminin tekrarlanmasıyla oluşan uzun zincir yapısı gösterir. Kitin, doğal olarak her yerde bulunur. Glikoz türevi olan asetilglikozaminin uzun zincirli polimeridir. Kitin genellikle selüloz olarak da tanımlanır. Örneğin, bir ağustos böceğinin kabuğu kitinden oluşan dış iskeletidir. Kitin, şekil değiştirmemiş formunda yarı saydam, esnek, elastik ve oldukça dayanıklıdır. Kitinin saf hali ise kösele gibidir; fakat kalsiyum karbonat ile kaplandığında çok daha sert hale gelir. Değişmiş ve değişmemiş formlar arasındaki fark, bir tırtılın değişmemiş vücudu ile kelebeğin değişmiş vücut duvarını karşılaştırarak görülebilir. Çok ciddi kimyasal ve mimari süreçler, an be an böceklerin yapılarında olmaya devam etmektedir. En önemlisi de bu üretim, böceğin gelişimine göre o anda böceklerin ihtiyaçlarını karşılayacak ve gereken korumayı sağlayacak kadar yeterli ve düzeyde olmaktadır. |
İltifat
25 Temmuz 2024 PerşembeKitin maddesi gerçekten böceklerin hayatta kalması için bu kadar önemli mi? Böceklerin farklı ortamlarda yaşayabilmesi kitin sayesinde mi bu kadar kolaylaşıyor? Deri değiştirme süreci böcekler için zorlayıcı mı oluyor? Kitinin cerrahi ip olarak kullanılmasının avantajları nelerdir?
Cevap yazAdmin
25 Temmuz 2024 Perşembeİltifat, kitin maddesi gerçekten böceklerin hayatta kalması için oldukça önemlidir. Kitin, böceklerin dış iskeletini oluşturarak onlara hem koruma sağlar hem de vücutlarına şekil verir. Bu sert ve dayanıklı yapı sayesinde böcekler çeşitli çevresel koşullara karşı dirençli hale gelir. Farklı ortamlarda yaşamalarını kolaylaştıran bir diğer faktör de kitinin su geçirmez özelliğidir, bu da böceklerin nem kaybını önler ve su dengesini korur.
Deri değiştirme süreci, böcekler için oldukça zorlayıcı olabilir. Bu süreçte eski kitin tabakası atılır ve yeni bir tabaka üretilir. Bu esnada böcekler oldukça hassas ve savunmasız hale gelir çünkü yeni kitin tabakası henüz sertleşmemiştir. Bu dönemde böcekler avcılara karşı daha korunmasız olur ve hareket kabiliyetleri sınırlanabilir.
Kitinin cerrahi ip olarak kullanılmasının birkaç avantajı vardır. Öncelikle biyolojik olarak uyumlu bir malzemedir, yani vücut tarafından kolayca kabul edilir ve alerjik reaksiyonlara neden olmaz. Ayrıca, kitin doğal olarak antibakteriyel özelliklere sahiptir, bu da enfeksiyon riskini azaltır. Diğer bir avantajı ise kitin ipliklerin zamanla vücut tarafından emilmesi ve çözülmesidir, bu sayede dikişlerin alınmasına gerek kalmaz ve iyileşme süreci daha rahat geçer.