Hormon değerleri, sağlık açısından ve vücudun doğal olarak gelişmesi açısından son derece önemli bir husustur. Hormon değerlerinin normalden düşük ya da normalden yüksek olması, vücudun hormon dengesinin bozulmasına neden olabilir ve bu durum çeşitli rahatsızlıkları beraberinde getirebilir. Yüksek hormon değerleri, kişinin vücut kıllarının artmasına ve gereğinden fazla kıllanmasına yol açabilir. Düşük hormon değerleri ise vücudun belirli bölgelerinde tüylenme ve kıllanma oluşumunun azalmasına neden olabilir. Bu nedenle, hormon değerlerinin belirli bir seviyede olması sağlıklı bir yaşam için gereklidir.

Hormon değerleri arasında en sık kontrol edilenler FSH (Follikül Stimülan Hormon), LH (Luteinizan Hormon) ve E2 (Estradiol Hormon) değerleridir. Bu hormonların normal değerleri yaş ve cinsiyete göre değişiklik gösterir.

Folliküler faz değerleri: 2,00-10,00 mIU/ml, pik değeri: 8,50-30,00 mIU/ml, luteal faz değeri: 2,00-10,00 mIU/ml, hamile bayanlarda: 2,00-10,00 mIU/ml ve menopoz dönemindeki bayanlarda: 20,00-140,00 mIU/ml arasında olmalıdır.

FSH hormonu, hipofiz fonksiyonlarının değerlendirilmesinde kullanılır. Özellikle primer ve sekonder over yetmezliğinin ayırıcı tanısında önemlidir. Primer gonadal yetmezlik, ovarien ve testiküler agenezis, Turner ve Klinefelter sendromu, kastrasyon, alkolizm, menopoz ve orşit gibi durumlar FSH değerlerinde artışa neden olabilir. Anterior hipofiz hipofonksiyonu, hipotalamik hastalıklar, hamilelik, anoreksiya nervoza, polikistik over sendromu, hemakromatozis, orak hücreli anemi, hiperprolaktinemi ve östrojen veya androjenlerle tedavi edilen hastalarda FSH değerlerinde azalma görülebilir.

Hamile bayanlarda LH değeri: 2,00-15,00 mIU/ml arasında olmalıdır. Menopoz dönemindeki bayanlarda bu değer: 10,00-90,00 mIU/ml arasında olmalıdır. Folliküler faz normal değeri: 2,00-15,00 mIU/ml, pik değeri: 12,00-80,00 mIU/ml, luteal faz normal değeri: 5,00-20,00 mIU/ml, ovulasyon takibi için değerler: 2,00-15,00 mIU/ml arasında olmalıdır.

LH hormonu, hipotalamik ve pitüiter fonksiyonların değerlendirilmesinde ve primer-sekonder gonadal yetmezlik ayırıcı tanısında kullanılır. Primer gonadal disfonksiyonlar, PKOS ve post menopozda LH düzeyi yükselirken, pitüiter veya hipotalamik zedelenme meydana gelir. Kallmann sendromu, izole gonadotropik yetmezlik, anoreksiya nervoza, stres, malnutrisyon ve kronik hastalık durumlarında LH düzeyinde azalma görülebilir.